Tworzenie definicji symbolu
|
Polecenie |
Lokalizacja |
|
Utwórz symbol |
Modyfikacja |
Polecenie Utwórz symbol służy do przekształcania obiektów z rysunku w definicje symboli. Definicje symboli można także tworzyć na bazie innych symboli, tekstów, istniejących obiektów parametrycznych i grup. Natomiast okien widoku nie można przekształcać w symbole.
Przed utworzeniem definicji symbolu zastanów się, w jaki sposób będzie on używany.
Zgodnie z opisem zawartym w zagadnieniu Zagadnienie: Symbole Vectorworks, typ obiektu i skojarzona z nim płaszczyzna decydują o sposobie ich wyświetlania we wszystkich widokach. Czy zamierzasz pracować tylko na rzucie 2D/głównym czy także w widokach 3D?
Typ definicji symbolu określa sposób późniejszej aktualizacji wystąpień symbolu. Czy chcesz, aby aktualizacje definicji symbolu były wprowadzane do wszystkich wystąpień istniejących na rysunku czy wolisz wstawić do rysunku różne wersje symbolu, które po wstawieniu zachowają swoje indywidualne cechy?
Aby utworzyć nową definicję symbolu:
Zaznacz obiekty, które chcesz przekształcić w definicję symbolu:
Jeśli chcesz utworzyć symbol hybrydowy, zaznacz zarówno obiekty 2D, jak i 3D, które staną się komponentami 2D i 3D symbolu. W przypadku rzutu 2D/głównego zaleca się wstępne wyrównanie obiektów, choć po utworzeniu symbolu wyrównanie obiektów nadal będzie możliwe. W tym celu zastosuj polecenie Edytuj symbol.
Aby do renderowania okna widoku w trybie „Nie pokazuj linii ukrytych” wykorzystać dodatkowe komponenty 2D, możesz je wygenerować z części 3D współtworzącej definicję symbolu (zob. Tworzenie komponentów 2D do definicji symboli i obiektów parametrycznych). W sumie można wygenerować sześć komponentów 2D: po jednym dla każdego widoku prostopadłego do powierzchni definicji symbolu 3D (tj. widok górny, dolny, przedni, tylny, lewy i prawy) oraz maksymalnie trzy w przekroju: poziomym oraz pionowym poprzecznym i podłużnym (tj. przekrój górny/dolny, przedni/tylny, lewy/prawy) do zastosowania w oknach przekroju. Takie komponenty 2D są widoczne tylko w oknach widoku wyrenderowanych w trybie „Nie pokazuj linii ukrytych” i ustawionych w widoku 3D oraz rzucie ortogonalnym.
W przypadku obiektów, takich jak instalacje, meble i szafy, które zwykle nie są pokazywane w przekroju, nawet gdy są przecięte płaszczyzną cięcia, w programie Vectorworks można dokonać wyboru: wyświetlać je w przekroju lub nie wyświetlać ich w przekroju poniżej płaszczyzny cięcia lub za nią, ewentualnie powyżej tej płaszczyzny lub przed nią. Te ustawienia można nadpisać dla poszczególnych obiektów w oknie przekroju (zob. Widok poszczególnych obiektów 3D w oknach przekroju).
Jeśli symbol hybrydowy zostanie wstawiony w ścianę, oprócz komponentów 2D i 3D dodatkowym komponentem może być jeszcze otwór w ścianie 3D (zob. Dodawanie otworu w ścianie 3D (komponentu) do definicji symbolu).
W przypadku symboli 2D w ścianach wystarczy użyć dwóch miejsc geometrycznych, aby wyznaczyć położenie przerwy w ścianie. W tym celu w rzucie 2D/głównym umieść na obiekcie, który masz przekształcić, dwa miejsca geometryczne naprzeciwko siebie. Tworząc symbol, upewnij się, że obydwa miejsca zostały zaznaczone. Podczas wstawiania symbolu ściana zostanie przerwana w miejscu położenia miejsc geometrycznych zamiast w miejscu położenia skrajnych punktów symbolu.
Uwaga! Tryb wstawiania symboli w ścianę jest dostępny we wszystkich wersjach Vectorworks, natomiast możliwość tworzenia ścian posiadają jedynie użytkownicy wersji branżowych.
Zaznacz odpowiednie polecenie.
Na ekranie pojawi się okno dialogowe „Utwórz symbol”.
Kliknij, aby pokazać/ukryć parametry.Kliknij, aby pokazać/ukryć parametry.
|
Parametr |
Opis |
|
Nazwa |
Wprowadź nazwę nowego symbolu. W nazwie symbolu nie używaj pojedynczego cudzysłowu; taki cudzysłów zarezerwowany jest to użycia w skryptach. |
|
Punkt wstawienia |
Jeżeli wstawiasz symbol kliknięciem myszy, będzie konieczne zdefiniowanie punktu wstawienia. |
|
Punkt środkowy obiektu/ Punkt środkowy zaznaczenia (3D)/Środek obiektu parametrycznego |
Geometria obiektu wyznacza położenie punktu wstawienia. W rzucie 2D/głównym punkt wstawienia pokrywa się z punktem środkowym symbolu. Dla obiektów 3D współrzędna Z jest wyznaczona stosunkiem obiektu do aktywnej płaszczyzny warstwy projektowej. W widoku 3D punkt wstawienia jest wyznaczony przez punkt środkowy bryły brzegowej obiektu. Jeżeli przekształcisz obiekt parametryczny w symbol, punkt wstawienia symbolu będzie się pokrywał z punktem wstawienia obiektu. |
|
Kolejne kliknięcie |
Zaznacz tę opcję, aby punkt wstawienia symbolu wyznaczyć kolejnym kliknięciem myszy. Po zatwierdzeniu tej opcji kliknij OK. |
|
Jednostki |
Ta opcja definiuje rozmiar symboli na rysunku. |
|
Jednostka na wydruku |
Zaznacz tę opcję, aby rozmiar symbolu nie był zależny od skali projektu. Jeśli umieścisz symbol na rysunku, wielkość symbolu pozostanie niezmieniona. Program Vectorworks nie uwzględni skali warstwy. Jest to przydatna opcja w przypadku symboli adnotacji, ponieważ muszą one mieć zawsze ten sam rozmiar, niezależnie od skali rysunku. W ten sposób tworzona jest „zielona” definicja symbolu. |
|
Jednostka rzeczywista |
Zaznacz tę opcję, aby rozmiar symbolu odpowiadał skali warstwy projektowej. Zastosowanie tej opcji spowoduje, że rozmiar wstawianego symbolu będzie zależał od skali warstwy projektowej. |
|
Zgodnie z kondygnacją (symbol 3D lub hybrydowy; wymagana wersja branżowa Vectorworks Architect lub Vectorworks Landmark) |
Zaznacz tę opcję, aby dostosować wysokość punktu wstawienia do wyniesienia warstwy lub wyniesienia rzędnej kondygnacji. Zob. Opracowanie konstrukcji budynku przy użyciu kondygnacji. Jeśli rzędna kondygnacji jeszcze nie istnieje, symbol będzie dostosowany do wyniesienia warstwy aż do momentu utworzenia rzędnej kondygnacji. W palecie Info poszczególne symbole można powiązać z różnymi rzędnymi kondygnacji (Odniesienie Z), a nawet umieścić je w różnych odległościach (Odległość Z) od danej rzędnej. Opcję Zgodnie z kondygnacją można włączyć w oknie dialogowym służącym do definiowania symbolu. Symbol zdefiniowany zgodnie z kondygnacją nie może zostać przekształcony w grupę ani obiekt parametryczny. |
|
Odniesienie Z |
Wybierz z listy rozwijanej warstwę lub rzędną kondygnacji, z którą chcesz powiązać punkt wstawienia symbolu. Jeśli dostosujesz wysokość symbolu do wyniesienia rzędnej kondygnacji, a następnie w pewnym momencie ją zmienisz, wówczas symbol zostanie automatycznie dostosowany zgodnie z nowym wyniesieniem. |
|
Odległość Z |
W tym polu wprowadź odległość między punktem wstawienia symbolu a wyniesieniem warstwy lub rzędnej kondygnacji. |
|
Wstaw w ścianę |
Zaznacz tę opcję, jeśli symbol ma zostać wstawiony w ścianę. Obiekt można wstawić w ścianę, kiedy tryb Wstaw w ścianę jest aktywny na Pasku trybów narzędzia Wstaw symbol (zob. Wstawianie symboli). |
|
Miejsce wstawienia |
Określ miejsce wstawienia obiektu względem ściany, jej głównego komponentu lub jego wyznaczonym miejscu wstawienia. Jeśli wybierzesz opcję „<Najbliższa krawędź przy wstawieniu>”, punkt wstawienia symbolu zostanie umieszczony na krawędzi ściany położonej najbliżej klikniętego punktu wstawienia. |
|
Odległość |
Wprowadź odległość wstawienia w zależności od wybranego trybu wstawienia w ścianę. |
|
Przerwy w ścianie |
Jeśli zaznaczysz opcję Wstaw w ścianę, wybierz z listy rozwijanej typ przerwy. |
|
Użyj łączenia ze ścianą |
Zaznacz tę opcję, aby umożliwić symbolowi korzystanie z ustawień łączenia ze ścianą. Aby dowiedzieć się więcej, zob. Ustawienia łączenia ze ścianą; ustawienia łączenia ze ścianą mają zastosowanie tylko wtedy, gdy dla wstawianego obiektu wybrano opcję Użyj łączenia ze ścianą. |
|
Nie uwzględniaj łączenia ze ścianą dla |
Zaznacz te krawędzie, które mają zostać wyłączone z ustawień łączenia ze ścianą. |
|
Płaszczyzna cięcia na rzucie 2D/głównym |
Wybierz położenie płaszczyzny cięcia względem obiektu, aby określić sposób wyświetlania krawędzi otworu w ścianie na rzucie 2D/głównym. |
|
Odległość |
Wprowadź odległość przesunięcia płaszczyzny cięcia. |
|
Inne |
|
|
Zastąp zaznaczenie symbolem |
Zaznacz tę opcję, aby w miejsce zaznaczenia wstawić egzemplarz utworzonego symbolu. Jeżeli opcja ta pozostanie nieaktywna, zaznaczenie (inaczej obiekt źródłowy) zniknie z rysunku. |
|
Dodaj obiekty 2D z płaszczyzny warstwy projektowej do odwzorowania na rzucie 2D/gł. |
Zaznacz tę opcję, aby wszystkie obiekty 2D z płaszczyzny warstwy projektowej dodać do odwzorowania symbolu na rzucie 2D/głównym; obiekty 2D nie będą wyświetlały się w widokach 3D. Ta opcja stanowi najczęściej najlepszy wybór. Jeśli wyłączysz tę opcję, obiekty płaskie 2D istniejące na płaszczyźnie warstwy projektowej i wchodzące w skład symbolu zostaną wyświetlone zarówno na rzucie 2D/głównym, jak i w widokach 3D. |
|
Przekształć w grupę |
Odznacz tę opcję, aby utworzyć „czarną” definicję symbolu. W ten sposób wstawisz do rysunku nieedytowalne wystąpienie symbolu. Każdy taki egzemplarz sterowany jest za pomocą definicji symbolu. Zaznacz tę opcję, aby utworzyć „niebieską” definicję symbolu. W ten sposób wstawisz do rysunku edytowalną grupę, oderwaną od źródłowej definicji symbolu. Zob. Przekształcanie w grupę/obiekt parametryczny. Należy zachować ostrożność w trakcie konwersji symboli hybrydowych. Użycie rzutu 2D/głównego podczas wykonywania tego polecenia może spowodować utratę komponentu 3D symbolu. Podobnie w widoku 3D, część 2D symbolu może zostać utracona. |
|
Przekształć w obiekt parametryczny (wymagany obiekt parametryczny) |
Odznacz tę opcję, aby utworzyć „czarną” definicję symbolu. W ten sposób wstawisz do rysunku nieedytowalne wystąpienie symbolu. Każdy taki egzemplarz sterowany jest za pomocą definicji symbolu. Zaznacz tę opcję, aby utworzyć „czerwoną” definicję symbolu. W ten sposób wstawisz do rysunku obiekt parametryczny. W definicji symbolu można zapisać bieżące ustawienia, ale każdy wstawiony obiekt można indywidualnie edytować, ponieważ został on rozłączony od definicji symbolu. Zob. Przekształcanie w grupę/obiekt parametryczny. |
|
Przypisz do klasy |
Wybierz klasę, do której chcesz przypisać symbol. Może to być aktywna klasa lub inna klasa zastosowana na rysunku. Aby utworzyć nową klasę, zaznacz opcję Nowa. Jeśli utworzysz nową klasę, nie stanie się ona automatycznie aktywną klasą. |
|
Dla pustych komponentów 2D użyj odbicia lustrzanego odwrotnej grafiki |
Jeśli widok komponentu 2D nie zawiera elementów graficznych, zaznacz tę opcję, aby wypełnić go za pomocą odbicia lustrzanego elementów graficznych w przeciwstawnym widoku (jeśli taki występuje). W przypadku braku elementów graficznych komponentu 2D wyświetlony zostanie widok 3D. Jeśli komponent został zaprojektowany tak, aby wyświetlać go z zachowaniem określonego stopnia szczegółowości, możesz pozostawić widok w odbiciu lustrzanym pusty i zastosować tę opcję, zamiast poświęcać czas na rysowanie komponentu w odbiciu lustrzanym. |
|
Komponent 2D na rzucie 2D/głównym |
Zaznacz komponent 2D, który chcesz przedstawić w rzucie 2D/głównym. |
|
Przekrój poziomy/pionowy (wymagana wersja branżowa Vectorworks) |
Wskaż sposób wyświetlania obszarów przeciętych przez płaszczyznę cięcia w poziomym lub pionowym oknie przekroju. Pokaż w przekroju, gdy jest w przekroju w oknie widoku: Obiekt zostanie wyświetlony w przekroju w miejscu, w którym przecina go płaszczyzna cięcia. Nie pokazuj w przekroju pod/za płaszczyzną cięcia: Obiekt nie zostanie wyświetlony w przekroju poniżej płaszczyzny cięcia/za płaszczyzną cięcia. Nie pokazuj w przekroju nad/przed płaszczyzną cięcia: Obiekt nie zostanie wyświetlony w przekroju powyżej płaszczyzny cięcia/za płaszczyzną cięcia. Te ustawienia można nadpisać dla poszczególnych obiektów w oknie przekroju (zob. Widok poszczególnych obiektów 3D w oknach przekroju). |
Aby punkt wstawiania symbolu wyznaczyć kolejnym kliknięciem myszy, zaznacz opcję Kolejne kliknięcie.
Na ekranie pojawi się okno dialogowe „Utwórz symbol”.
Kliknij, aby wskazać folder docelowy nowego symbolu.
Kliknij, aby pokazać/ukryć parametry.Kliknij, aby pokazać/ukryć parametry.
|
Parametr |
Opis |
|
Lista folderów |
To jest lista folderów symboli dostępna dla aktywnego pliku. Zaznacz folder, do którego chcesz przypisać symbol. |
|
Nowy folder symboli |
Kliknij tutaj, aby utworzyć nowy folder w wybranym folderze. Wprowadź nazwę nowego folderu. |
|
Nie wyświetlaj więcej tego okna, gdy plik nie zawiera folderów bieżącego typu |
Zaznacz tę opcję, aby wyświetlać to okno dialogowe tylko wtedy, gdy plik zawiera już foldery symboli. |
Nowa definicja symbolu zostanie zapisana wraz z plikiem i wyświetlona w Menedżerze zasobów.
